[mkd_blockquote text=”در ایالات متحده، کمیسیون تجارت فدرال و سازمان گمرک و حفاظت مرزی (CPB)، وظیفه نظارت بر الزامات برچسب زنی پارچه و پوشاک را بر عهده دارند. کمیسیون تجارت فدرال در نهایت بر روی قوانین برچسب زنی در ایالات متحده نظارت می کند، اما CPB نیز محصولات پارچه ای وارداتی به ایالات متحده از سایر کشورها را بازرسی می نماید.”]
در بریتانیا، وزارت راهبردی کسب و کار، انرژی و صنعت (Department for Business, Energy & Industrial Strategy)، وظیفه توسعه و اجرای مقررات مربوط به برچسب زنی لباس در این کشور را بر عهده دارد. با این حال، در برخی شرایط اجرای این قوانین به نهادهای محلی متولی اجرای قانون محول می شود. در اتحادیه اروپا نیز کمیسیون اروپا (European Commission) بر برچسب زنی پوشاک و پارچه نظارت دارد، اما کشورهای عضو می توانند الزامات اضافی خود را نیز داشته باشند.
قوانین پارچه و پوشاک استرالیا نیز تحت نظارت سازمان ایمنی محصولات استرالیا (PSA) قرار دارد که بخشی از کمیسیون رقابت و مصرف کننده استرالیا (ACCC) است. برچسب زنی پوشاک در نیوزیلند نیز تحت نظارت کمیسیون تجارت است.
مقررات و الزامات برچسب زنی در ایالات متحده
کمیسیون تجارت فدرال و CPB در ایالات متحده برای هم برای تصویب و هم ارائه قوانین برچسب زنی برای تولید کنندگان داخلی و خارجی همکاری می کنند. این الزامات در زیر خلاصه شده است:
۱- محتوای الیاف
به موجب قانون برچسب زنی محصولات پشمی و قانون شناسایی محصولات الیاف پارچه ای که جمعاً به عنوان قوانین پشم و پارچه (Textile and Wool Acts) شناخته می شوند، کل پوشاکی که در ایالات متحده به فروش می رسد باید برچسبی درباره محتوای الیاف داشته باشد. این محتوا باید به ترتیب درصد حک شود و مواد غیر الیافی دیگر نیازی به حضور در این لیست ندارند.
همه الیاف موجود در پارچه که اهمیت کاربردی دارند باید ذکر شوند، اما الیاف غیرکاربردی در صورتیکه زیر ۵ درصد از بافت پارچه را تشکیل داده باشند، نوشتن شان الزامی نیست. در عوض می توان این الیاف را جمعاً به عنوان «الیاف دیگر» به صورت درصد در برچسب نوشت.
علاوه بر این، اقلام تزئینی مانند نوارها و بندها در صورتیکه کمتر از ۱۵ درصد پوشاک را تشکیل داده باشند نیازی به آورده شدن در برچسب ندارند. اگر تزئینات روی محصول بیشتر از ۵ درصد کل محصول نباشد، می تواند حذف شود، اما باید عبارت «تزئینات خاص» باید در پایین برچسب نوشته شود. آسترها باید جداگانه لیبل زنی شوند و همه مواد پارچه ای به جای نام های تجاری خاص باید تحت عناوین عمومی حک شوند.
۲- کشور مبدا
کمیسیون تجارت فدرال، مشخص کردن کشور سازنده پوشاک را الزامی کرده است. یک محصول پارچه ای، تنها در صورتی می تواند برچسب «ساخت ایالات متحده» را بر روی خود داشته باشد که واقعا در ایالات متحده و با مواد اولیه تولید شده این کشور ساخته شده باشد. اگر پوشاکی در ایالات متحده از طریق مواد اولیه کشور دیگری ساخته شود، باید عبارت «ساخت آمریکا با مواد اولیه وارداتی» روی آن حک گردد.
۳- دستور العمل های شستشو و نگهداری
کمیسیون تجارت فدرال، اجرا کننده قانون برچسب زنی مراقبتی است که همه تولید کنندگان منسوج در ایالات متحده را به ارائه برجسب هایی برای بهترین روش های نگهداری از محصول ملزم می کند. به عنوان مثال، اقداماتی که می تواند به پوشاک آسیب بزند باید در برچسب نوشته شده و دمای مناسب شستشوی آن نیز ارائه شود. این لیبل ها باید شفاف و خوانا باشند و حداقل تا زمان عمر پوشاک باقی بمانند.
۴- شناسایی تولید کننده
این بخش از قوانین برچسب زنی پوشاک کمیسیون تجارت فدرال به بازاریابی برندتان نیز کمک می کند. برچسب پوشاک روی محصول که در ایالات متحده به فروش می رسد، باید حاوی شماره شناسایی ثبت شده (RN) تولید کننده، وارد کننده یا شرکت فروشنده محصولات باشد. همه شرکت های منسوج محلی و وارد کننده ها به داشتن RNها نیاز دارند. این شماره هویت معامله گر را نشان می دهد و می تواند با قرار گرفتن نام تولید کننده بر روی برچسب پوشاک باعث ارتقای برندتان گردد.
۵- محل قرارگیری برچسب
می توان همه اطلاعات الزامی FTC را روی یک برچسب نوشت یا می توان آنها را به چند برچسب جداگانه تقسیم کرد. این برچسب ها باید تا زمانیکه به دست مشتری می رسند روی پارچه باقی بمانند، یعنی اطلاعات الزامی کمیسیون تجارت فدرال را نمی توان در برچسب های آویزانِ جداشدنی (hang tags) حک کرد. اگر پوشاک یقه داشته باشد، باید اطلاعات کشور مبدا در وسط یقه قرار گرفته شده و بقیه برچسب ها روی بخش هایی قرار بگیرند که جلوی چشم باشند.

منبع :nasaji.com

[vc_text_separator title=”سایر اخبار” color=”custom” border_width=”2″ css_animation=”fadeInDown” accent_color=”#c18f59″]
[bdp_post_carousel]